Pietjes tekenen in opdracht

De Pietjes in het Sinterklaassurprise-spel moesten ge-update en ik werd daar door de bedenker van het spel, Patricia Ritsema van Eck, voor gevraagd.

Het Sinterklaassurprise-spel is een gezellig spel bestaande uit opdrachtenkaartjes om van het uitpakken een avond- of middagvullend feestje te maken. Zonder veel te hoeven voorbereiden. Alleen wat simpele spulletjes klaarleggen die nodig zijn bij sommige opdrachten èn de kadootjes inpakken natuurlijk.

Zo zag de allereerste versie van het spel eruit. Nog met stickers die op de pakjes geplakt moesten worden, stickers die hoorden bij opdrachtenkaarten. Later zijn die stickers vervallen. Het kaartje wordt nu op het pakje gelegd.

Ik ben van huis uit geen illustrator en voordat ik begon te tekenen liet ik er als IO-er (Industrieel Ontwerper) automatisch een analyse op dit los. Er waren zes verschillende stickers waarvan de tekening terugkwam in de kaarten. Het leek mij leuk om zes verschillende Pietjes als basis te nemen voor de solo-opdrachten en Sinterklaas voor de groepsopdrachten.

Gezien het Pietengedoe dacht ik aan dieren in plaats van Pieten of een fantasiepoppetje à la de Oempoeloempa's uit de oude film van Sjakie en de chocoladefabriek. Kleine bolle Pietjes als tegenstelling bij een lange, slanke Sinterklaas. Patricia gaf aan toch liever mensen te hebben en ik begon te schetsen.

Op basis van de feedback op de schetsen maakte ik een basisvorm voor de Pietjes: Een grote bol voor lijf met 4 bolletjes voor de pofmouwen- en benen. En ik begon ze uit te werken. De eerste resultaten lagen mijlenver weg van wat Patricia in gedachten had... Ik snapte precies wat er anders zou moeten -> meer realistisch, minder een fantasiefiguur. "Ik vrees dat dat mijn stijl is. Statisch, symmetrisch, vaste, voorbedachte lijnen dat is wat ik doe, zeker als mens- of dierfiguren bedenk, dan teken ik vooraanzicht en alsof ze geposeerd hebben. Wat jij zoekt is sprankelende, rommelige lijnen die in één keer staan, die het moment vast leggen." 

Schoorsteenpietje

Het was even slikken -tekenen is zo leuk- en toen hebben we samen besloten de opdracht vanaf hier over te dragen aan Steffi Jürgens. Een goede beslissing, niet alleen omdat het veel meer past bij wat Patricia voor ogen had, maar vooral omdat het anders eindeloos heen en weer was gegaan.

Dit is het vrolijke, sprankelende eindresultaat! Mét kooikerhondjes waarvan beide dames er eentje hebben.

Het spelletje kun je hier bestellen.

Van mijn Pietjes fabriceerde ik nog wat dessins. Met de bedoeling ze te verkopen voor inpakpapier. Maar ja, marketing en ik... ik verstuurde nog halfslachtig wat mailtjes naar leveranciers waar er slechts één op reageerde en het afwees. Als iemand een geïnteresseerde weet?