Schaatsen!

 

Ik kreeg tijdens de schaatsperiode een melding dat dit bericht uit 2012 vaak bekeken werd. Yes! Schaatsen! Oh wat waren de meisjes nog klein. De aller- allereerste selfie die ik maakte. Waar blijft de tijd? Een blog werkt voor herinneringen toch beter dan Facebook. Daarom weer een ouderwets schaatsblogje!

Vrijdag 12 februari heb ik de oudste dochter vroeg in de ochtend opgepikt in Delft en zijn we naar de Driemanspolder in Zoetermeer gereden.

De Driemanspolder is pas afgelopen zomer onder water gezet en de dochter had gehoord dat dat de beste plek in de omgeving was om te schaatsen, dezelfde ochtend zou de Elsstedentocht er worden gereden.

Hier zitten we even uit te rusten op andermans stoeltjes.

De andere dochter, eindexamenkandidaat moest helaas naar school. Ik heb haar einde van de dag de sloot in de straat opgestuurd zodat haar voeten voor de dag erop alvast even konden wennen aan die nooit lekker zittende noren. Ze heeft mijn Viking noren, ik heb paar jaar geleden klapnoren met een heerlijke schoen gekregen. Niet dat ik die klap gebruik, ik heb ze vastgezet nadat ik erachter kwam dat je er sneller een scheur mee inrijdt.


Zaterdag 13 februari met beide dochters wederom naar de Driemanspolder. Toen we er net voor negenen aankwamen bleek de parkeerplaats afgesloten in verband met groepsvorming. Wat een bummer!


We parkeerden in het naastgelegen park en hebben een flink stuk gelopen. Wel een mooi tochtje en we hebben meerdere hazen gezien.

Vrijdag hadden we geparkeerd bij dat witte streepje onderaan en de plas daar was het drukst dus die hebben we zaterdag overgeslagen.


Zondag 14 februari, de laatste schaatsdag, met de jongste op de fiets naar de Groenzoom. We hadden even getwijfeld over de Rottemeren, maar we vreesden veel drukte. De Groenzoom is ook een vrij nieuwe polder waarvan delen onder water zijn gezet.
Kwaliteit van het ijs was belabberd. Veel wit ijs wat stroef schaatsen is. Het was meer krabbelen dan schaatsen maar de prachtige omgeving en de vele vogels compenseerden dat!

Precies een week later heb ik de route, zo goed als mogelijk, nogmaals geskate... Dit keer zonder jas!