Doorgefokte legkippen

Ik heb me vaak afgevraagd hoe het leghybrides in grote schuren vergaat. Gezien de ervaringen die ik heb met dit "ras" kan dat niet goed wezen. Gisteren kwam er een akelig filmpje voorbij dat ik maar niet heb gekeken. De reacties op dit filmpje bevestigen mijn vermoedens vrees ik.

Foto via www.ongehoord.info

De eerste 3 kippen die ik ooit had waren leghybrides. Met geknipte snavels. Ik dacht dat ik Barnevelders had gekocht maar bij navraag bleken het legkippen Lohmann.
Ik schreef er al eens wat over.

Leghybrides zijn doorgefokt op het leggen van eieren met zo min mogelijk voer. Het resultaat is een lichtgewicht kip die bijna iedere dag een groot ei legt. De gevolgen voor de kip:

• Altijd honger, er moet immers iedere dag een ei gemaakt worden.
• Doordat ze zo'n honger hebben eten ze alles wat ze kunnen pakken. Zelfs hun eigen veren en soortgenoten.
• Kan zich zonder de mens niet voortplanten want ze broeden niet.
• Alle energie gaat naar het leggen van eieren. Er is geen hersteltijd na het leggen van een ei. De kip is na circa 2 jaar helemaal versleten.

Sinds die leghybrides weet ik dat kikkers piepen als ze in doodsnood zijn. Het leverde soms idiote taferelen op. Tegen een klasgenootje van dochter zei ik "jullie moeten eerst de kikkers wegjagen voordat jullie de kippen loslaten, anders eten ze ze op", waarop hij met zijn stok kikkers probeerde dood te slaan. "Wat doe jij nou?" zei ik verschrikt. Hij antwoordde: "Nou die kikkers doodslaan anders eten ze de kippen toch op?".

De leghybrides hadden hier de ruimte, voldoende afleiding en toch gingen ze elkaars veren eten. Van alles geprobeerd om het ze af te leren. Maar ze pikten zelfs hun eigen veren eruit en maakten ruzie om een veer. Ik was heel blij dat ze afgetopte snavels hadden.
Ze ploegden de hele tuin om. Kwamen enthousiast op je afrennen. Als je ze oppakte pikten ze vrolijk naar je ogen en glimmende knoopjes, altijd op zoek naar voedsel.
Ik hoorde van anderen de problemen als deze legkippen tussen de andere kippen geplaatst werden. Iemand had ze de Terror en Herror gedoopt.

Dus we namen andere kippen. Orpingtons. Vriendelijke, gemoedelijke beestjes, 3 stuks. Als ze niet broeds waren legden ze voldoende eieren. Twee gingen er binnen een jaar dood, en de 3e had om de haverklap een verstopte krop. Een Sussex en een Amrock erbij gekocht. Maar de Sussex bleek stokoud, niesde de hele tijd en legde af en toe een windei wat ze opat. De ene overgebleven Orpington ging gelijk van de leg en heeft geen eitje meer gelegd. En de oude Sussex kip bleek eieren zo lekker te vinden dat ze met de Amrock mee naar het legnest ging om haar eitje op te peuzelen zodra het gelegd was.
Ik heb die periode dus eieren bij moeten kopen. Hoogstwaarschijnlijk afkomstig van leghybrides.....

En nu hebben we dus weer leghybrides: Isa Brown met intacte snavels. Omdat de jongste dat graag wou (ze vond die andere kippen niet bedrijvig genoeg). Omdat ik geen eitjes meer in de winkel wilde kopen. Omdat de vorige leghybrides tijdens de legperiode geen gezondheidsproblemen hadden. Ze waren 17 dagen oud toen we in huis haalden, met de gedachte dan worden het vast hele tamme kipjes. En afgesproken met dochter dat we ze niet meer zo oud laten worden, want dat laatste halfjaar van de vorige legkippen was niet zo prettig.
Ik ben al 2x tot bloedens toe in mijn kuit gepikt. Door de spijkerbroek heen.

Een levend wezen getransformeerd tot legmachine. Vóór en dóór de mens.
Snavels knippen willen ze gaan verbieden. Maar daar waar de snavels al niet meer geknipt worden zijn de problemen met verenpikken en kannibalisme groter. Ik las een poos gelee (kan het niet meer vinden) dat ze deze problemen willen gaan oplossen door de kip blind te maken. De waanzin.