De webwinkelpaniekpiet

Pepernotenboot

November 2010 verslikte ik me in een pepernoot.... Bol kwam ruim voor Sinterklaas met een speelgoedactie 3 halen 2 betalen. November! De maand waarvan speelgoedwinkels het moeten hebben. Ik hoopte toen nog op een eenmalige actie om de klant over de online drempel te trekken of om de naamsbekendheid te vergroten. Het moet een peperdure actie zijn geweest want er werd massaal gebruik van gemaakt. Levertijden werden niet gehaald, bestellingen werden niet in 1x uitgeleverd waardoor er meer kosten werden gemaakt per bestelling en de bezorgers konden de aanwas niet aan. Het moet geresulteerd hebben in een record aantal retouren.

November 2014. Voor het 5e jaar op rij korting bij Bol. De paniek slaat toe volgens het AD.
Wat beweegt een Bol om onder de kostprijs te blijven opereren?

• Marktaandeel veroveren? Naamsbekendheid vergroten? Lijkt mij dat die klant inmiddels wel door heeft dat je speelgoed online kunt kopen bij Bol. Meer omzet heeft weinig zin als dat geen winst oplevert. Als je inzet op prijs zijn de klanten weg zodra een ander goedkoper is.
• Bang om niets te verkopen? Dat ze blijven zitten met de voorraad? Klanten zijn verzadigd. Marktplaats puilt uit met overtollig, vaak nog nieuw, speelgoed. Klanten hebben minder geld, het is immers nog steeds crisis. Klanten weten steeds beter de weg te vinden naar de allerlaagste prijs. Tegen Chinese webwinkels valt qua prijs niet op te concurreren. Op sites als Alibaba bieden leveranciers hun waren tegen inkoopsprijs aan. Half Nederland heeft of kent wel iemand met een webwinkel die tegen inkoopsprijs kan inkopen. Retouren komen als goedkope outlet in de markt.
• De concurrentie kapot maken onder het mom van; "De een zijn dood is de ander zijn brood?" Dat werkt toch niet als je eerst een kuil moet graven om die ander dood te krijgen?

Ik word steeds somberder over de ondernemersmentaliteit van Bol en kornuiten. Zalando is illiquid naar de beurs gegaan. Amazon verdient volgens Hans van Breukhoven nog steeds geen geld.
Banken hebben de huidige crisis in gang gezet. Maar als deze partijen zo doorgaan komt er geen eind aan deze crisis. Een crisis die alles te maken heeft met vertrouwen in geld. Geld was ooit bedoeld als ruilmiddel. Tegenwoordig heeft nog maar 2% van het aantal geldtransacties daadwerkelijk betrekking op het ruilen van producten en diensten. De rest is gegoochel; aandelen wisselen in 30 seconden van eigenaar, er wordt gehandeld in de schulden van Griekenland, je betaalt bereidstellingsprovisie voor krediet dat je niet gebruikt etc.
Als ondernemer is het de bedoeling dat je (ooit) winst maakt met je activiteiten. Als je je winst moet halen uit een beursgang of een overname dan ben je een speculant, een geldgoochelaar. En iemand die alles doet zonder winstoogmerk noemen we Sinterklaas.