Van de heffing HBD moge duidelijk wezen dat die niet deugt. HBD wordt niet voor niets opgeheven.
Je kunt bezwaar maken en als dat afgewezen wordt om wat voor (onterechte) reden dan ook dien je binnen 6 weken een rechtszaak aan te spannen. Daar valt geen winst mee te behalen dus dat doet niemand. Helaas ook geen groep van ondernemers of een branchevereniging.
Als je niet betaalt krijg je een dwangbevel. Zonder tussenkomst van een rechter waarmee je misschien alsnog je gelijk had kunnen halen over de onredelijkheid van de heffing. HBD is namelijk (semi) overheid en men is bij wet gemachtigd om dit zonder rechter te doen.
Ik ben/was in de veronderstelling dat voor een dwangbevel zonder tussenkomst van een rechter de juiste procedure gevolgd moet zijn. En HBD heeft niet binnen de wettelijke termijn uitspraak gedaan op mijn bezwaar. Bovendien had ik over voorgaande jaren waar ik bezwaar gemaakt heb tegen een onjuiste (mode)toeslag geen uitspraken gehad. Voor 2011 bijvoorbeeld heb ik 1,5 jaar na dato alleen een aangepaste factuur gehad.
Ik heb deze overschrijding van de wettelijke beslistermijn dan ook meer dan 10x schriftelijk opgevoerd richting de deurwaarder. Doch vorige week vertelde een advocaat mij het volgende:
"Termijnen voor een bestuursorgaan als HBD zijn niet fataal, i.t.t. termijnen voor burgers, deze zijn wel fataal, indien u één dag te laat bent met uw bezwaarschrift, gaat ie in de prullenmand."
Naja, sommige dingen zijn nu eenmaal niet rechtvaardig, daar heb ik me maar bij neer te leggen.
Ik verwijt het Flanderijn dat ze me daar in 11 mailberichten, 1 mailchat (vanwege telefoonstoring) en 4 brieven niet op gewezen heeft.
Ik had ingecalculeerd dat er een grote kans was dat ik een dwangbevel zou krijgen en dat de heffing dan met extra kosten via beslag op mijn rekening geïncasseerd zou worden. Maar op deze lange hinderlijke incasso-procedure had ik niet gerekend.
Ik verwijt Flanderijn het volgende:
- Het niet ingaan op mijn argument dat de wettelijke beslistermijn door HBD is overschreden.
- Het niet beantwoorden van vragen. Tot 3x toe heb ik gevraagd naar de kosten van een dwangbevel.
- Onheuse bejegening. O.a.: Dat ik mijn eigen termijnen zou hanteren. Dat het bijna ondoenlijk is om op alle zaken in te gaan. Dat ik een tunnelvisie zou hebben. Dat ik emails niet zou lezen. Dat mijn mail dd 18 april "allerlei onjuiste veronderstellingen" bevat en dat daar antwoord opgegeven zou zijn. Dat ze ontkennen dat er niet juist is gehandeld door opdrachtgever en dat ik dat niet onderbouw, terwijl ik zwart op wit aantoon dat de wettelijke termijn is overschreden. Enz.
- Het vragen om kopietjes van zaken die ze in hun bezit behoren te hebben. Letterlijk: "Als u bezwaar heeft gemaakt voor deze heffing, dan zien we graag een kopie tegemoet van dit bezwaar. In de eerdere correspondentie is hier antwoord op gegeven. Een mededeling dat er bezwaar is gemaakt, is niet een bezwaar en graag zien we een kopie van het schriftelijke bezwaar voor deze heffing."
- Vervolgens het niet ingaan op deze kopie.
- Het onnodig opsturen van een bewijsstuk omdat ik dit stuk al in mijn bezit heb. De beslissing van HBD werd toegezonden na mijn zoveelste herhaling dat HBD niet binnen de wettelijke termijn uitspraak heeft gedaan. Het toegezonden stuk bevestigde deze overschrijding.
- Het opstarten van een incasso-procedure voorafgaand aan het dwangbevel. Op Wikipedia staat letterlijk dat incasso kosten onredelijk zijn indien; "De schuldenaar de vordering heeft betwist en heeft aangegeven hoe dan ook niet te zullen betalen. In een dergelijk geval mag en kan de schuldeiser direct dagvaarden en is het inschakelen van een incassobureau onnodig". Ik kreeg daar het volgende antwoord op; "Het is niet relevant of een zaak wordt betwist. Het is zelfs logisch dat er dan wel kosten in rekening mogen worden gebracht. We hebben in deze zaak inmiddels meer tijd en arbeid in de zaak gestoken dan de berekende incassokosten van 48,40 euro."
- Het veelvuldig reageren per mail doch niet ingaan op mijn argumenten of antwoord geven waardoor ik gedwongen word om in herhaling te blijven vallen. Mij vervolgens verwijten dat ik in herhaling blijf vallen.
Dit had efficiënter en minder hinderlijk gekund.
In mijn ogen is het dwangbevel ontrechtmatig en had ik deze niet hoeven te betalen:
- De heffing is onterecht.
- Er staan incasso-kosten op waartegen ik bezwaar heb gemaakt.
- De voorafgaande incasso-procedure is onnodig hinderlijk en lang geweest. Bovendien bevat ie een fout. Op 4 april heb ik mailbericht ontvangen dat ik tot 9 april de tijd had om te betalen. Terwijl de laatste sommatiebrief van 7 april een datum van 11 april noemt.
Desalniettemin heb ik betaald. Omdat kosten voor beslaglegging meegevorderd gaan worden. Omdat ik er geen tijd meer aan wil verspillen. Omdat ik visioenen kreeg van een tandarts met een opgelopen schuld van € 44.000 omdat ie weigerde gratis mee te werken aan een arbeidsintensief onderzoek naar kosten. Omdat mijn laatste medestrijder betaald heeft (een ex-webwinkel die aangeslagen is voor de jaren dat ze al uitgeschreven was bij de KvK). Omdat HBD weliswaar opgeheven wordt einde van dit jaar, maar het vermogen (en dus alle openstaande vorderingen) ondergebracht worden in een stichting en deze zaak dus niet uit zichzelf vervalt.
De Nationale Ombudsman wil de klacht niet aannemen, een klacht over Flanderijn moest ik neerleggen bij HBD.
Als iemand nog tips heeft hoe ik het geld terug kan krijgen zonder rechtszaak? Liefst met nog wat schadevergoeding.
Ja jullie hebben gelijk. Dit hele traject is tijd- en geldverspilling geweest. Maar zo heel soms gaan principes voor. Een HBD dat jaar in jaar uit onterechte heffingen via dwangbevelen int, zich niet aan wettelijk termijnen houdt, niet reageert op rechtmatige dwangsommen, een meldpunt oneerlijke concurrentie tegen webwinkels financiert enz. moet toch aangepakt worden.