Vinexsoap

Fruitboompjes moeten snel weer groen
worden en de schutting bedekken

Er staat een nieuwe schutting in de achtertuin. Een best wel lelijke schutting. Waar we de helft aan meebetaald hebben.
Ik houd niet van schuttingen. En al helemaal niet als het enige doel inkijk door naaste buren voorkomen is, terwijl dezelfde buren vanaf de eerste verdieping zo je tuin in kijken.

Maar goed. De achter- en rechterburen wilden wèl een nieuwe schutting. Achter was nodig want daar had onze blauwe regen de bestaande schutting kapot getrokken. Aan de rechterkant stond een halfhoge schutting, met aan onze kant appel- en perenleiboompjes die ik liever zo in zonnetjes wilde laten staan.
De rechterburen, fervente verbouwers, waar zowel voor als achter voor de 3e keer de tuin vernieuwd is, hadden zomer 2011 alvast een deel van de schutting vervangen. Of wij, en de achterburen meededen....... een zwarte kunststof schutting met aluminium palen. Slik.

En dan begint het gesodemieter:
Wij geven aan dat we liever een houten schutting willen. Wij uiten twijfels over de duurzaamheid (want nieuw, want kunststof) en de dunne korte palen met houten ingesloten kern.
Omdat de achterburen meegaan in de keuze van de rechterburen stemmen wij in mits we grotere, dikkere, in onze ogen mooiere (want geen aluminium) èn goedkopere palen nemen. De rechterburen willen dit beslist niet omdat ze exact hetzelfde willen als wat ze al neergezet hebben. Achteraf gezien hadden we hier eruit moeten stappen, maar we hebben toegestemd.
Nadat opdracht wordt gegeven willen de rechterburen dat wij de fruitboompjes weghalen. Die zouden tegen de schutting aankomen. Ik geef onze tuinman opdracht om de boompjes met kabels van de schutting af te trekken. Bij aankomst van onze tuinman blijken de boompjes niet tegen de schutting aan te drukken.

De schutting wordt geplaatst en staat te laag. Op sommige plaatsen verdwijnt ie meer dan 10 cm in de grond. Dat is niet goed voor de levensduur. Bovendien kun je over de schutting heen kijken. De door de rechterburen ingehuurde tuinman is bereid dit te herstellen, doch heeft al onenigheid over de tegels bij de rechterburen. Wij laten het er wederom bij zitten.

De dwarsbalk had vastgezet
moeten worden

De planken trekken krom. Goed krom.
De leverancier komt kijken en merkt op dat de schutting te laag staat en dat de panelen niet volgens de meegeleverde instructie op 3 hoogtes zijn vastgezet.
In oktober 2012 krijgen wij een grandioos aanbod van de leverancier voor een nieuwe schutting. We kunnen kiezen uit dezelfde schutting, een hardhouten schutting of een nog op de markt te komen schutting. Wij geven wederom aan dat we een houten schutting willen. Omdat we geen zin hebben in een nieuw avontuur met kunststof en omdat we zo een halfjaar verder zijn met een product dat nog niet op de markt is.
Beide buren willen echter wachten op de nieuwe schutting.
Deze nieuwe schutting is er in 3 kleuren.
Na veel gesoebat stemmen we weer in met kunststof. We willen pertinent geen zwart omdat zwart het warmste wordt en het meest zal uitzetten. Er zijn geen garanties op kromtrekken daar het product nog niet op de markt is. De lichtgrijze optie vinden we echt lelijk, en zodoende blijft bruin over.
Tot onze verbazing loopt de rechterbuurman weg uit de bespreking zodra hij door heeft dat wij op dit punt voet bij stuk houden. Hij zou het gaan overleggen met zijn vrouw en het laten weten.
We horen helemaal niets. Sterker nog, de rechterburen praten sindsdien helemaal meer niet tegen ons.
De achterburen doen nog een poging om een gezamenlijke afspraak te maken.
Maar de rechterburen zijn inmiddels met de caravan vertrokken en wij geven onze opties door per mail aan beide buren: een houten schutting, een bruine kunststof schutting, de bestaande, (zwarte en inmiddels qua uitzetting uitgewerkte) schutting laten oplappen door de tuinman of ons uitkopen voor de rechterschutting.

De achterburen stemmen in met de bruine schutting. De rechterburen daardoor gedwongen ook.
De achterburen regelen de herplaatsing. Dat schiet niet op en daar zijn vele belletjes voor nodig. De door de leverancier ingehuurde tuinman komt de boel opmeten en de juiste hoogte wordt doorgegeven.
Op de dag van plaatsing geef ik de juiste hoogte door aan de uitvoerders. Aan het einde van de dag blijken de geplaatste delen desondanks te laag te staan. De rechterburen hebben doorgegeven dat ie lager moest, en de werkmannen zijn halverwege gaan zitten. De dag erop wordt op verzoek van de achterburen de schutting weer een paar cm hoger gezet. Nèt acceptabel voor ons.
Na afronding blijken er 2 strips en 1 kapje te kort te zijn van een paal die we met de rechterburen delen. De strips worden gebracht en in de paal geplaatst. "Kapje sturen we op, ik zou daar even op wachten voordat u de strip afzaagt". Kapje wordt naar de buurman gestuurd, die zaagt zijn strip op maat, haalt onze strip uit de paal en slaat het kapje erin.
Enz. enz.

Zo was het eerst. Fruitboompjes voor een halve houten schutting.
Meer foto's van dit feestje op feestjesblog

Toen wij in 2000 hier kwamen wonen vertelden de  rechterburen dat de toenmalige achterburen niet deugden. Want die zouden meebetalen aan de schutting maar hebben dat uiteindelijk niet gedaan.

Ik schaam mij diep. Dat ik zo'n verhaal schrijf over een schutting. Een schutting! Wat een soap. Over de uitwassen van de consumptiemaatschappij.