Er kwamen enkele boze tweets voorbij afgelopen vrijdag. In nr. 4 van Kek Mama staat een piratenfeestje met tutorials waar blijkbaar tweeps aan meegewerkt hebben zonder dat ze vermeld worden. Raar om dat zo via Twitter proberen op te lossen, dacht ik nog. Waarschijnlijk is er een foutje gemaakt ergens.
Totdat ik de ware toedracht hoorde. De productie is van 2 jaar geleden. Die schijnt niet eerder gepubliceerd te zijn omdat het tijdschrift geen platform voor bloggers wil zijn. De tutorials zijn herschreven zodat alle namen en verwijzingen eruit zijn.
Ook gevraagd
Het toeval wil dat ik destijds ook gevraagd ben om een tutorial te maken (voor een insectenfeestje). En ik had het graag willen doen, alleen niet gratis. Ik heb nog aangeboden dat ze de foto op mijn blog, gratis maar wèl met bronvermelding, mochten gebruiken. Maar een al gepubliceerde foto wilden ze niet.
Voor datzelfde insectenfeestje werden kinderen gezocht in de leeftijd van mijn jongste. Omdat ik de, echt ontzettend aardige, tweep die het organiseerde wel eens IRL wilde zien, nieuwsgierig was hoe het er op zo'n fotoshoot aan toe gaat, het een gezellig uitje is voor dochter + vriendjes en ook dacht misschien kan ik gelijk insectenkleedjes uit mijn winkel promoten, bood ik aan om met 5 kindjes langs te komen. Daar werd op ingegaan.
Klassenfoto gescand. Ouders gevraagd of ze het leuk zouden vinden. Boel heen en weer gemail met de styliste. Of ik ook dat ene jongetje nog kon vragen.
Bleek dochter uiteindelijk niet welkom. Slechts 2 kindjes waren door de selectie heen gekomen. Ja dûh, dat had ik niet gratis aangeboden.
In de uiteindelijke publicatie waren de kinderen nauwelijks zichtbaar. Een deel zat achter een maskertje.
Vreemd. Alles moet gratis. Maar wel tig betaalde uren spenderen aan de selectie van nauwelijks in beeld zijnde kinderen.
Gratis
Ik heb een hekel aan gratis.
- Met gratis ontstaat er eenrichtingsverkeer. Een hebbuh hebbuh mentaliteit. Gratis? Nou, doe mij er dan maar 2.
- Met gratis wordt er meestal niets afgesproken of vastgelegd. Je geeft je auteursrecht uit handen.
- Gratis heeft weinig waarde. O, was toch gratis. Gratis kritiek geven, daar worden mensen boos van. Als je betaald kritiek geeft zeggen ze dankjewel.
- Gratisdingenzoekers hebben geen loyaliteitsgevoel richting maker.
Papieren tijdschriften
 |
| Plaatje afkomstig uit dit artikel |
Betaalde content moet exclusief zijn, een lezer gaat niet betalen voor iets dat ie elders gratis kan krijgen. Exclusieve content is duur. Die moet je namelijk zelf produceren of KOPEN.
Papieren tijdschriften hebben het moeilijk.
Dit zou een argument kunnen zijn waarom Kek Mama geen platform voor bloggers wil zijn. Bloggers die alles gratis doen, zèlfs exclusieve content maken voor een commerciële partij.
Juridisch zal Kek Mama hier mee wegkomen, er is waarschijnlijk niets vastgelegd voor de gratis content. Moreel gezien niet.
Macht
Kek Mama houdt geen rekening met de kracht van de sociale media. Sterker nog, als ze de namen en verwijzingen wèl opgenomen hadden zouden ze juist méér tijdschriften verkocht hebben. Omdat de bloggers er trots over getwitterd zouden hebben dat ze in de Kek staan. Misschien hadden ze er wel een blogpostje aan gewijd. Allemaal gratis reclame. I.p.v. fans creëren, creëren ze nu vijanden.
In mijn vorige blogpost over bescherming van ideeën had ik het er al over. In deze tijd van alles delen komen bedrijven er niet meer mee weg als ze iets ongehoords doen.
Wat u nog niet wist over Zalando wp.me/p2Xt0T-aU [ik ben er even stil van]
— Martine Bakx (@Artoek) 21 februari 2013
Het artikel dat in deze tweet genoemd wordt heeft die dag meer dan 60.000 views gehad. Het bedrijf is met een persverklaring gekomen.
Ik ben benieuwd waar Kek Mama mee gaat komen.
Blijkbaar is het mis gegaan met een van de credits in kekmama. We gaan kijken waar de fout ligt en de betrokkenen informeren. #piratenfeest
— KekMama (@KekMamaMagazine) 14 april 2013