Zelden lees ik nog een boek. En als ik al een boek lees, is het een spannend verhaal, zeker geen leerboek. Berichten op Twitter maakten mij nieuwsgierig naar Easycratie. Daar bestaat een samenvatting van. En ik heb aan een half woord genoeg. Dus!
Zelden dat ik het er zo mee eens ben.
Over organisaties in het internettijdperk.
Kennis.
Van kennis is macht naar kennis delen is macht. Het gaat er niet meer om wie iets zegt, maar wat er gezegd wordt. Kennis niet meer bezitten, maar toegang hebben tot. Kennis delen is fans creëren. Wat je geeft komt uiteindelijk bij je terug, niet meer direct volgens het oude "voor wat hoort wat" idee. Maar via een omweg. Op lange termijn.
Contacten.
Iedereen is bereikbaar. Dankzij de sociale media is het makkelijk om contact te onderhouden met een grote groep mensen. Veel makkelijker dan IRL. Je hoeft je product of dienst niet zelf meer te promoten, dat doen je bestaande klanten en/of fans voor je.
Toegankelijkheid.
Om gelezen te worden hoef je geen drukwerk meer te laten maken. Om kennis uit te wisselen hoeft er geen fysieke afstand meer overbrugd te worden. Veel kan geregeld worden vanuit de huiskamer. Er is geen dure camera meer nodig om foto's te maken, fotobewerkingsprogramma's zijn voor iedereen bereikbaar. Iedereen kan zelf een website in elkaar te knutselen met gratis software.
Zo heb ik zelf geen geduld om de code te leren en maak ik voor mijn sites gebruik van Blogger en kant en klare winkelsoftware (= toegankelijkheid). Weet ik iets niet dan Google ik even (= kennis) en als ik er niet uitkom vraag ik het via twitter aan de experts @bloknood of @rsnijders (= contacten).
Sociaal kapitaal
Ik zat er met mijn stuk over de crisis niet eens zover naast. Monetair geld verliest zijn waarde als ruilmiddel. Slechts 2% van de geldtransacties wordt nog gebruikt om producten of diensten van te kopen. De rest betreft speculaties, leningen, hypotheken, beleggingen, pensioenen, verschuiven van spaartegoeden etc.
Vroeger werd de waarde van iets uitgedrukt in een prijs. Tegenwoordig bepaalt de prijs de waarde van een product. De werkelijke rekening wordt elders betaald. Met belastinggeld. Met bloed, zweet en tranen dankzij uitbuitcontracten. Door de plofkip.
Organisaties zullen moeten gaan investeren in sociaal kapitaal. Leveren ze nog wel waar voor hun geld? Wat is de maatschappelijke relevantie? Hoe zit het met het milieu?
Men hoeft het niet meer te bezitten. Als men maar toegang heeft tot.
Overbodig
Organisaties worden buiten spel gezet. Organisaties met teveel overhead. Organisaties met een hiërarchie gebaseerd op kennis is macht. Bureaucratische organisaties missen slagkracht omdat regels teveel belemmering vormen, omdat ze inefficiënt zijn. Nieuws op papier is altijd later. Marketing gericht op mensen lastig vallen (storen waarmee ze bezig zijn) is achterhaald. Tussenpersonen (makelaars, veilingmeesters, verhuurbedrijven, agenten) worden overbodig door voor iedereen toegankelijke marktplaatsen.
Kortom, easycratie! Spread the word.
Ik las het kleintje. De volledige versie heb ik in de linkerkantlijn van dit blog gezet. Ter vervanging van de successtory van Marianne Zwagerman. Want dat van die webwinkels weten we nu wel.
