Als er iets gehypt is de afgelopen jaren, dan is het wel het hebben van zo'n leuk Maak Het** winkeltje: Internetgodinnen, in 10 stappen een succesvolle webwinkel, Nederland verdient online, Girl Powerrrr en wat al niet meer.
Er is een hele bedrijfstak omheen ontstaan. Webwinkelaanbieders, het ene systeem nog makkelijker dan het andere. SEO-cowboys die geheimtaal spreken. Sociale media experts voor succesvolle facebookpagina's. Persberichtenschrijvers. Adwordsspecialisten. Boeken, cursussen en coaches. Speciale Mamamarketeers. Winkelpleinen als Flavourites en StadNL. Advertentie-fuiken in de vorm van e-zines, beeldbanken en blogs. Allemaal schreeuwen ze om het hardst naar de startende webwinkelier; "kom bij ons, dan wordt je webwinkel een groot succes".
De meest gemaakte fouten van gestopte webwinkeliers:
Geen passie met het product
Gaan het verkopen omdat ze denken dat het goed verdient. Of omdat ze denken dat het weinig werk is. Starten een webwinkel omdat dat zo handig met de kinderen te combineren valt. Hebben altijd al een winkeltje willen hebben. Zien dat de buurvrouw er goed aan verdient en gaan hetzelfde verkopen. Gaan het verkopen omdat ze het dan voor eigen gebruik goedkoper kunnen inkopen; de vele kinderkledingwinkels bijvoorbeeld, met de, voor Jan Modaal, net iets te dure Scandinavische en eco merken.
Er te licht over denken
Je bent snel online tegenwoordig. Vaak nog voordat er een doordacht plan of begroting is. Dankzij dropshipping hoeft er niet meer in een voorraad geïnvesteerd te worden. Sommigen weten niet eens dat ze zich moeten inschrijven bij de Kvk, dat ze btw moeten afdragen, hoe een verkoopprijs tot stand komt enz. Denken dat de bezoekers vanzelf komen.
Vroeger moest je voor een offline winkel verplicht een ondernemersdiploma halen. Met basisvaardigheden als boekhouden, marketing en regelgeving. Vaardigheden die ook voor een online winkel onmisbaar zijn.
Denken dat het iets voor erbij is
Er te weinig tijd aan besteden. Het beschouwen als bijverdienste of als hobby. Het moet wel leuk blijven. De ik hoef er niet van te leven mentaliteit. Als ik de kosten er maar uithaal. Leuke dingen doen en als het ook nog wat oplevert is dat mooi meegenomen. De minder leuke dingen als boekhouden gelijk uitbesteden.
Niet uniek genoeg zijn
Klanten moeten een reden hebben om een product bij jou te kopen. Omdat je de enige bent die het aanbiedt, omdat jij de beste service geeft, omdat jij het goedkoopste bent, omdat je ze kennen, omdat jij het leuker of overzichtelijker presenteert, omdat jij sneller kunt leveren. Niemand zit te wachten op de zoveelste cadeauwinkel met meer van hetzelfde, duurder en langere levertijden dan de Blokker om de hoek.
Te groot ego
De klant is koning. De klant heeft altijd gelijk. Ook als hij geen gelijk heeft.
Een klacht los je altijd op. Geen antwoorden als "andere klanten klagen hier nooit over". Als iets niet arriveert, stuur je het opnieuw. Je bedankt als een klant een complimentje geeft, een fotootje stuurt, of over je blogt. Als je een foutje maakt zeg je sorry. Het zijn kleine dingetjes, maar een klant haakt af als je het nalaat.
Als je actief bent op de sociale media niet alleen zenden maar ook deelnemen aan "gesprekken", content delen, aandacht geven aan klanten en collega's. Niet denken dat het alleen om jou draait. Je maakt onderdeel uit van het geheel.
Niet kunnen rekenen
Zich niet realiseren dat een verpakking of een idealbetaling geld kost en alleen de exacte porto-kosten doorberekenen. Daarbij tevens geen rekening houden met de btw die ze erover moeten afdragen.
Zich niet realiseren dat vaste lasten als een boekhouder, abonnementen terugverdiend moeten worden.
De "maak"uren niet volledig in rekening brengen onder het mom van als ik alle uren moet doorberekenen koopt niemand het meer.
Niet beseffen dat een advertentie van € 450,- minimaal € 1.000,- omzet moet opleveren om de kosten eruit te halen, dat je daarboven pas gaat verdienen.
Te snel uitbesteden
Internet en webwinkelsystemen veranderen zo snel dat je de webwinkel zelf moet kunnen beheren en aanpassen. Nieuwe producten moet je zelf kunnen toevoegen. Als je het steeds moet vragen aan een derde gaat er tijd verloren. En het kost je een fortuin. Tenzij het je partner, neef of buurvrouw is, maar dat maakt je weer afhankelijk.
Het is beter om ook de boekhouding in eerste instantie zelf te doen. Het geeft je inzicht in de kosten. Het geeft overzicht. Je komt minder snel voor verrassingen te staan. Leuk is het niet. Maar je wordt er wijzer van en je hebt het uurtarief van een boekhouder sneller terugverdiend dan dat van een onmisbare hulp.
Tijd en geld in de verkeerde dingen steken
Arbeidsintensieve goodies maken. Gratis tutorials, foto's, teksten en reportages maken voor anderen in ruil voor een linkje of bannertje. Teveel gratis doen in het algemeen. Onrendabele markten of beurzen draaien onder het mom van naamsbekendheid, "als ik het kraamgeld maar terugverdien". Producten weggeven al dan niet voor het goede doel in ruil voor (te weinig) aandacht en promotie.
Tuurlijk mag je wel eens een steekje laten vallen en al doende leert men. Soms heeft een klant echt geen gelijk. Soms resulteert het niet kunnen rekenen in een te hoge verkoopprijs waarbij het product juist beter verkoopt. Soms is je product zo goed (of goedkoop, of moeilijk verkrijgbaar) dat mensen toch terugkomen na een slecht afgehandelde klacht.
En uitzonderingen bevestigen de regel. Soms kan het goed uitpakken om het anders te doen. Starten met een dure maar waanzinnige website, die daardoor veel free publicity krijgt. Een goodie uitdelen die met naamsvermelding in een veelgelezen blog komt. Het concept van Rainbowbabies is schaamteloos doch wel heel succesvol gekopieerd.
Een webwinkel is geen kip met gouden eieren. Geloof je toch nog in sprookjes? Hier kun je ze kopen!
Binnenkort zal ik eens een stukje bloggen over oude taarten: Gepassioneerde webwinkeliers met ondernemersgeest die door hard werken al meer dan 6 jaar bestaan.
* Ik heb er al eens eerder over geblogd "een webwinkeltje voor erbij". Een term die ik vaak terug gezien heb. En ik reageer wel eens bij artikelen. Omdat ik vind dat er te makkelijk over gedacht wordt. Omdat ik wil waarschuwen voordat je geld investeert in iets dat niet gaat opbrengen wat je verwacht. Omdat ik als consuminderaar niet zit te wachten op de zoveelste webwinkel die haar overtollige voorraad na verloop van tijd noodgedwongen gaat dumpen.
Verontwaardiging was mijn deel. Ik zou mijn concurrenten het licht in de ogen niet gunnen. Ik zou op deze manier mijn eigen bedrijf willen pluggen. Het was onzin wat ik vertelde. M.a.w. een webwinkel is wèl voor Jan en alleman de kip met gouden eieren. Maar ik zou ze niet de kost willen geven, het aantal webwinkels dat gestopt is afgelopen jaren.
** "Maak Het", is een prachtig boek van Machteld Stilting over creatieve webwinkeliers. Het staat in de linkerkantlijn van dit blog.