Als ouder probeer je de wereld begrijpelijk te maken voor je kind. Met bloemetjes en bijtjes. Toch heb je vaak geen idee wat er in zo'n hoofdje omgaat.
Tijdens het avondeten zegt jongste ineens plompverloren: "o ja, neuken, dat is iets wat ik echt nooit ga doen, wat een goor gedoe!" "Is goed hoor, van ons hoef je dat ook niet te doen" antwoord ik.
Paar weken later tijdens het fietsen vraagt ze waarom vrouwen boven de 40 geen baby's meer krijgen. Ik leg wat uit over eitjes die opraken en zo, en ze concludeert "dus jij had maar 2 eitjes?" "Nee, mama vindt 2 kindjes wel genoeg, dat is best al veel werk" "Dat snap ik!" antwoordt ze met een vette knipoog. Ik sputter nog wat over eten koken en luiers verschonen.
Die voortplanting is iets wat haar bezig houdt. Toen ze voor het eerst een kerststal zag en wij Jozef en Maria aanwezen riep ze verbaasd; "ik dacht dat de ouders van Jezus apen waren?" Na ons gelach voegt ze er aan toe; "oh, ik snap het al, die ouders waren nog maar een klein beetje aap".
"Ik wil later oma worden, hoe moet dat?" Ik leg uit dat ze eerst zelf een baby'tje moet krijgen, en als dat baby'tje dan een baby'tje krijgt, dan is ze oma. "O, dus de achterbuurvrouw (eind 20) kan geen oma meer worden?" "Hoezo?" vraag ik. "Daarvan zijn de eitjes toch allang op?"
Vervolgens kijkt ze heel moeilijk en vraagt; "kan ik mijn kleren aanhouden als ik een baby maak?" "en wat als ik nou moet plassen tijdens het baby maken?"
Later begint ze nog maar eens over de evolutie. Mensen kunnen ook ontstaan uit ongewervelde diertjes die eerst zwemmen, dan aan land gaan enz......
