In België worden kippen gesubsidieerd door sommige gemeentes, omdat het goede afvalverwerkers zijn. Ze verwerken etensrestjes, keukenafval, oud brood en onkruid. En je krijgt er eitjes voor terug. Bovendien pikken ze de slakjes uit de planten. Redenen om in plaats van konijnen toch maar kippen te kopen.....
Op twitter even rondgevraagd welk ras het best geschikt was. En via het kippenforum kwamen we uit op Barnevelders. Die hebben een goede weerstand, zijn niet snel broeds, leggen veel eitjes en bovenal zijn ze heel tam en hoef je ze niet te kortwieken.
Niet broeds, maar wel als ze los zijn binnen 15 minuten een nest van bladeren maken in de tuin.
Huisdier
Kippen zijn niet aanhankelijk. Maar ze zijn wel ALTIJD geïnteresseerd in eten en komen gezellig op je af. Oppakken lijken ze niet erg te vinden, want ze gaan gewoon door met eten zoeken; pikken op knoopjes, trekken aan veters/kettingen en laatst pikte er eentje vol op het oog van jongste. Niet uit kwaaiigheid, maar omdat ie dacht dat het een glimmend slakje was vermoed ik.
Je kunt ze geen kunstjes aanleren. Al dagen is jongste bezig om ze door een hoepel te laten springen. Naar eten springen ze namelijk altijd. Maar steeds lopen ze onder de hoepel door en spingen dan pas naar het slakje.
De "kippenier" |
Houdt rekening met het volgende als je ze aan wilt schaffen (jaja, er zijn er al die ik heb overgehaald):
- Neem geen haan in een drukbevolkte wijk. Die zorgt echt voor teveel overlast.
- Barnevelders zijn weliswaar rustige kippen, maar ploegen al je perken om. Houdt daar rekening mee als je ze los in de tuin wilt laten lopen. Andere rassen schijnen dat minder te doen.
- Een kippenhok ruikt.
- Als je kinderen veel spelen met de kippen heb je meer was.
- And last but not least (als ik het geweten had had ik misschien wel geen kippen gekocht, of het hok en de ren anders gemaakt), kippen eten kikkers!
Bijna iedere dag "red" ik een kikker. Dat valt niet mee. Je hoort eerst de kikker piepen. De kip rent er snel mee weg. De andere kippen (ook trek in kikker), de kids en ik rennen erachter aan. De kip wordt opgetild en door elkaar geschud. Kleine kikkertjes laten ze niet los en moet je de snavel uit elkaar wrikken.
Niet redden is geen optie. De eerste 8 kikkers heb ik laten gaan (of was ik te laat bij). Zo'n grote kikker duurt wel 6, 7 minuten voordat ie dood is, en piept de hele tijd. De kleintjes houden zich dood, maar zijn niet dood. Bovendien gillen de kinderen dan de hele tijd: "hij leeft nog, hij leeft nog" wat ook meestal zo bleek te zijn na een verblijf van 15 minuten in een potje water.
Van deze dacht ik dat ie dood was, anders had ik geen foto gemaakt. |
Update 25 sept. 2012; filmpje, dochter voert de kippen druiven.